Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈlɔkə(n)/ |
Trennung | lok·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) lok | (ik) lokte |
(jij) lokt | (jij) lokte |
(hij) lokt | (hij) lokte |
(wij) lokken | (wij) lokten |
(jullie) lokken | (jullie) lokten |
(gij) lokt | (gij) loktet |
(zij) lokken | (zij) lokten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) lokke | (dat ik) lokte |
(dat jij) lokke | (dat jij) lokte |
(dat hij) lokke | (dat hij) lokte |
(dat wij) lokken | (dat wij) lokten |
(dat jullie) lokken | (dat jullie) lokten |
(dat gij) lokket | (dat gij) loktet |
(dat zij) lokken | (dat zij) lokten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
lok | lokt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
lokkend, lokkende | (hebben) gelokt |
Deutsch | ködern; locken |
---|---|
Englisch | attract; decoy; lure; entice |
Esperanto | logi |
Färöerisch | draga at sær; lokka |
Finnisch | houkutella |
Französisch | attirer |
Jiddisch | װױנען |
Katalanisch | atraure; atreure |
Portugiesisch | atrair; engodar; seduzir |
Rumänisch | atrage; ispiti |
Saterfriesisch | lokje; tokje |
Spanisch | atraer; cautivar |
Thai | ต่อ |