Synonyme: afmeren, meren, onderbinden, vastbinden, vastleggen, aanmeren
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈambɪndə(n)/ |
|---|
| Trennung | aan·bin·den |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) bind aan | (ik) bond aan |
| (jij) bindt aan | (jij) bond aan |
| (hij) bindt aan | (hij) bond aan |
| (wij) binden aan | (wij) bonden aan |
| (jullie) binden aan | (jullie) bonden aan |
| (gij) bindt aan | (gij) bondt aan |
| (zij) binden aan | (zij) bonden aan |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aanbinde | (dat ik) aanbonde |
| (dat jij) aanbinde | (dat jij) aanbonde |
| (dat hij) aanbinde | (dat hij) aanbonde |
| (dat wij) aanbinden | (dat wij) aanbonden |
| (dat jullie) aanbinden | (dat jullie) aanbonden |
| (dat gij) aanbindet | (dat gij) aanbondet |
| (dat zij) aanbinden | (dat zij) aanbonden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| bind aan | bindt aan |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aanbindend, aanbindende | (hebben) aangebonden |