Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈanɦɛxtə(n)/ |
Trennung | aan·hech·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) hecht aan | (ik) hechtte aan |
(jij) hecht aan | (jij) hechtte aan |
(hij) hecht aan | (hij) hechtte aan |
(wij) hechten aan | (wij) hechtten aan |
(jullie) hechten aan | (jullie) hechtten aan |
(gij) hecht aan | (gij) hechttet aan |
(zij) hechten aan | (zij) hechtten aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aanhechte | (dat ik) aanhechtte |
(dat jij) aanhechte | (dat jij) aanhechtte |
(dat hij) aanhechte | (dat hij) aanhechtte |
(dat wij) aanhechten | (dat wij) aanhechtten |
(dat jullie) aanhechten | (dat jullie) aanhechtten |
(dat gij) aanhechtet | (dat gij) aanhechttet |
(dat zij) aanhechten | (dat zij) aanhechtten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
hecht aan | hecht aan |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aanhechtend, aanhechtende | (hebben) aangehecht |
Deutsch | befestigen; festmachen; anbringen; festbinden; anstecken; aufstecken; aufspannen; einspannen; festspannen; verankern |
---|---|
Englisch | affix; attach; append |
Esperanto | alfiksi |
Latein | affigere |
Thai | ติด |