Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vəˈrovərə(n)/ |
Trennung | ver·ove·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verover | (ik) veroverde |
(jij) verovert | (jij) veroverde |
(hij) verovert | (hij) veroverde |
(wij) veroveren | (wij) veroverden |
(jullie) veroveren | (jullie) veroverden |
(gij) verovert | (gij) veroverdet |
(zij) veroveren | (zij) veroverden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verovere | (dat ik) veroverde |
(dat jij) verovere | (dat jij) veroverde |
(dat hij) verovere | (dat hij) veroverde |
(dat wij) veroveren | (dat wij) veroverden |
(dat jullie) veroveren | (dat jullie) veroverden |
(dat gij) veroveret | (dat gij) veroverdet |
(dat zij) veroveren | (dat zij) veroverden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verover | verovert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
veroverend, veroverende | (hebben) veroverd |
Afrikaans | verower |
---|---|
Dänisch | erobre |
Deutsch | erobern; erringen |
Englisch | conquer |
Englisch (Altenglisch) | gegan; oferwinnan |
Esperanto | konkeri; almiliti; militakiri |
Färöerisch | hertaka; leggja undir seg; taka |
Französisch | conquérir |
Italienisch | conquistare |
Katalanisch | conquerir; conquistar |
Latein | profligare; vincere |
Papiamento | konkistá |
Portugiesisch | conquistar |
Rumänisch | învinge |
Schwedisch | erövra |
Spanisch | conquistar |
Walisisch | concro |