Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /bəˈrekənə(n)/ |
Trennung | be·re·ke·nen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bereken | (ik) berekende |
(jij) berekent | (jij) berekende |
(hij) berekent | (hij) berekende |
(wij) berekenen | (wij) berekenden |
(jullie) berekenen | (jullie) berekenden |
(gij) berekent | (gij) berekendet |
(zij) berekenen | (zij) berekenden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) berekene | (dat ik) berekende |
(dat jij) berekene | (dat jij) berekende |
(dat hij) berekene | (dat hij) berekende |
(dat wij) berekenen | (dat wij) berekenden |
(dat jullie) berekenen | (dat jullie) berekenden |
(dat gij) berekenet | (dat gij) berekendet |
(dat zij) berekenen | (dat zij) berekenden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
bereken | berekent |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
berekenend, berekenende | (hebben) berekend |
Deutsch | zählen; verarbeiten |
---|---|
Englisch | compute |
Esperanto | komputi |
Färöerisch | rokna; telja |
Katalanisch | mesurar amb comptador |
Portugiesisch | computar |
Spanisch | computar |