Synonym: kalanderen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈmɑŋələ(n)/ |
Trennung | man·ge·len |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) mangel | (ik) mangelde |
(jij) mangelt | (jij) mangelde |
(hij) mangelt | (hij) mangelde |
(wij) mangelen | (wij) mangelden |
(jullie) mangelen | (jullie) mangelden |
(gij) mangelt | (gij) mangeldet |
(zij) mangelen | (zij) mangelden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) mangele | (dat ik) mangelde |
(dat jij) mangele | (dat jij) mangelde |
(dat hij) mangele | (dat hij) mangelde |
(dat wij) mangelen | (dat wij) mangelden |
(dat jullie) mangelen | (dat jullie) mangelden |
(dat gij) mangelet | (dat gij) mangeldet |
(dat zij) mangelen | (dat zij) mangelden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
mangel | mangelt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
mangelend, mangelende | (hebben) gemangeld |
Deutsch | kalandern; mangeln; rollen; kalandrieren |
---|---|
Englisch | calender; mangle |
Esperanto | kalandri |
Katalanisch | calandrar |
Spanisch | calandrar; satinar |