Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɪntərˈnerə(n)/ |
Trennung | in·ter·ne·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) interneer | (ik) interneerde |
(jij) interneert | (jij) interneerde |
(hij) interneert | (hij) interneerde |
(wij) interneren | (wij) interneerden |
(jullie) interneren | (jullie) interneerden |
(gij) interneert | (gij) interneerdet |
(zij) interneren | (zij) interneerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) internere | (dat ik) interneerde |
(dat jij) internere | (dat jij) interneerde |
(dat hij) internere | (dat hij) interneerde |
(dat wij) interneren | (dat wij) interneerden |
(dat jullie) interneren | (dat jullie) interneerden |
(dat gij) interneret | (dat gij) interneerdet |
(dat zij) interneren | (dat zij) interneerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
interneer | interneert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
internerend, internerende | (hebben) geïnterneerd |
Deutsch | internieren; ins Innere bringen; hineinbringen; in sich verschließen |
---|---|
Englisch | intern |
Esperanto | internigi |