Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɪntəˈɣrerə(n)/ |
Trennung | in·te·gre·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) integreer | (ik) integreerde |
(jij) integreert | (jij) integreerde |
(hij) integreert | (hij) integreerde |
(wij) integreren | (wij) integreerden |
(jullie) integreren | (jullie) integreerden |
(gij) integreert | (gij) integreerdet |
(zij) integreren | (zij) integreerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) integrere | (dat ik) integreerde |
(dat jij) integrere | (dat jij) integreerde |
(dat hij) integrere | (dat hij) integreerde |
(dat wij) integreren | (dat wij) integreerden |
(dat jullie) integreren | (dat jullie) integreerden |
(dat gij) integreret | (dat gij) integreerdet |
(dat zij) integreren | (dat zij) integreerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
integreer | integreert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
integrerend, integrerende | (zijn) geïntegreerd |
Deutsch | integrieren; eingliedern |
---|---|
Englisch | integrate |
Esperanto | integri |
Spanisch | integrar |