Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɔplatə(n)/ |
Trennung | op·la·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) laat op | (ik) liet op |
(jij) laat op | (jij) liet op |
(hij) laat op | (hij) liet op |
(wij) laten op | (wij) lieten op |
(jullie) laten op | (jullie) lieten op |
(gij) laat op | (gij) liet op |
(zij) laten op | (zij) lieten op |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) oplate | (dat ik) opliete |
(dat jij) oplate | (dat jij) opliete |
(dat hij) oplate | (dat hij) opliete |
(dat wij) oplaten | (dat wij) oplieten |
(dat jullie) oplaten | (dat jullie) oplieten |
(dat gij) oplatet | (dat gij) oplietet |
(dat zij) oplaten | (dat zij) oplieten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
laat op | laat op |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
oplatend, oplatende | (hebben) oplaten |
Deutsch | flattern lassen; wehen lassen |
---|---|
Englisch | wave |
Esperanto | flirtigi |