Information über das Wort ruiken (Niederländisch → Esperanto: flari)

WortartVerb
Aussprache/ˈrœy̯kə(n)/
Trennungrui·ken

Konjugation

Indikativ
PräsensPräterium
(ik) ruik(ik) rook
(jij) ruikt(jij) rook
(hij) ruikt(hij) rook
(wij) ruiken(wij) roken
(jullie) ruiken(jullie) roken
(gij) ruikt(gij) rookt
(zij) ruiken(zij) roken
Konjunktiv
PräsensPräterium
(dat ik) ruike(dat ik) roke
(dat jij) ruike(dat jij) roke
(dat hij) ruike(dat hij) roke
(dat wij) ruiken(dat wij) roken
(dat jullie) ruiken(dat jullie) roken
(dat gij) ruiket(dat gij) roket
(dat zij) ruiken(dat zij) roken
Imperativ
Einzahl/MehrzahlMehrzahl
ruikruikt
Partizipien
PräsenspartizipPerfektpartizip
ruikend, ruikende(hebben) geroken

Gebrauchsbeispiele

En wat ruik je?
Je moet het niet ruiken, je moet het eten!
Hij bood ook de inboorlinge wat aan, maar ze rook eraan en wendde haar hoofd af.
Ik ruik paddestoelen.

Übersetzungen

Afrikaansruik
Deutschriechen; wittern
Englischsmell; scent
Esperantoflari
Färöerischsnodda eftir; tevja
Finnischhaistaa
Französischflairer; sentir
Jiddischשמעקן
Katalanischensumar; flairar; olorar
Lateinolfacere
Luxemburgischrichen
Malaiischbau; cium; hidu; mencium
Norwegischlukte
Polnischczuć
Portugiesischcheirar
Russischнюхать; чуять
Saterfriesischruuke
Schottisch Gälischfeuch fàileadh
Spanischoler; olfatear
Tschechischčichat
Westfriesischrûke