Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈmerekənə(n)/ |
Trennung | mee·re·ke·nen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) reken mee | (ik) rekende mee |
(jij) rekent mee | (jij) rekende mee |
(hij) rekent mee | (hij) rekende mee |
(wij) rekenen mee | (wij) rekenden mee |
(jullie) rekenen mee | (jullie) rekenden mee |
(gij) rekent mee | (gij) rekendet mee |
(zij) rekenen mee | (zij) rekenden mee |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) meerekene | (dat ik) meerekende |
(dat jij) meerekene | (dat jij) meerekende |
(dat hij) meerekene | (dat hij) meerekende |
(dat wij) meerekenen | (dat wij) meerekenden |
(dat jullie) meerekenen | (dat jullie) meerekenden |
(dat gij) meerekenet | (dat gij) meerekendet |
(dat zij) meerekenen | (dat zij) meerekenden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
reken mee | rekent mee |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
meerekenend, meerekenende | (hebben) meegerekend |
Deutsch | einrechnen; einkalkulieren; einschließen; enthalten |
---|---|
Esperanto | enkalkuli |
Katalanisch | incloure en compte |
Spanisch | incluir en cuenta |