Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈœy̯tfrɪŋə(n)/ |
Trennung | uit·wrin·gen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) wring uit | (ik) wrong uit |
(jij) wringt uit | (jij) wrong uit |
(hij) wringt uit | (hij) wrong uit |
(wij) wringen uit | (wij) wrongen uit |
(jullie) wringen uit | (jullie) wrongen uit |
(gij) wringt uit | (gij) wrongt uit |
(zij) wringen uit | (zij) wrongen uit |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) uitwringe | (dat ik) uitwronge |
(dat jij) uitwringe | (dat jij) uitwronge |
(dat hij) uitwringe | (dat hij) uitwronge |
(dat wij) uitwringen | (dat wij) uitwrongen |
(dat jullie) uitwringen | (dat jullie) uitwrongen |
(dat gij) uitwringet | (dat gij) uitwronget |
(dat zij) uitwringen | (dat zij) uitwrongen |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
wring uit | wringt uit |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
uitwringend, uitwringende | (hebben) uitgewrongen |
Englisch | wring |
---|---|
Esperanto | eltordi |
Portugiesisch | destorcer |