Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈsnɛi̯də(n)/, /ˈsnɛi̯jə(n)/ |
Trennung | snij·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) snij, snijd | (ik) sneed |
(jij) snijdt | (jij) sneed |
(hij) snijdt | (hij) sneed |
(wij) snijden | (wij) sneden |
(jullie) snijden | (jullie) sneden |
(gij) snijdt | (gij) sneedt |
(zij) snijden | (zij) sneden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) snijde | (dat ik) snede |
(dat jij) snijde | (dat jij) snede |
(dat hij) snijde | (dat hij) snede |
(dat wij) snijden | (dat wij) sneden |
(dat jullie) snijden | (dat jullie) sneden |
(dat gij) snijdet | (dat gij) snedet |
(dat zij) snijden | (dat zij) sneden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
snij, snijd | snijdt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
snijdend, snijdende | (hebben) gesneden |
Deutsch | schneiden |
---|---|
Englisch | cut; slice |
Esperanto | tranĉi |