Synonyme: verdringen, verduwen, wegdringen, wegduwen, wegstoten
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑvdyʋə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·du·wen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) duw af | (ik) duwde af |
| (jij) duwt af | (jij) duwde af |
| (hij) duwt af | (hij) duwde af |
| (wij) duwen af | (wij) duwden af |
| (jullie) duwen af | (jullie) duwden af |
| (gij) duwt af | (gij) duwdet af |
| (zij) duwen af | (zij) duwden af |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) afduwe | (dat ik) afduwde |
| (dat jij) afduwe | (dat jij) afduwde |
| (dat hij) afduwe | (dat hij) afduwde |
| (dat wij) afduwen | (dat wij) afduwden |
| (dat jullie) afduwen | (dat jullie) afduwden |
| (dat gij) afduwet | (dat gij) afduwdet |
| (dat zij) afduwen | (dat zij) afduwden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| duw af | duwt af |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| afduwend, afduwende | (hebben) afgeduwd |
Splijtsteen duwde de boot af, klom aan boord en pakte de riemen.
Al sprekend duwde hij de nu veel lichtere kano af en aanvaardde de tocht naar het eiland.