Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /bəspørə(n)/ |
Trennung | be·speu·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bespeur | (ik) bespeurde |
(jij) bespeurt | (jij) bespeurde |
(hij) bespeurt | (hij) bespeurde |
(wij) bespeuren | (wij) bespeurden |
(jullie) bespeuren | (jullie) bespeurden |
(gij) bespeurt | (gij) bespeurdet |
(zij) bespeuren | (zij) bespeurden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) bespeure | (dat ik) bespeurde |
(dat jij) bespeure | (dat jij) bespeurde |
(dat hij) bespeure | (dat hij) bespeurde |
(dat wij) bespeuren | (dat wij) bespeurden |
(dat jullie) bespeuren | (dat jullie) bespeurden |
(dat gij) bespeuret | (dat gij) bespeurdet |
(dat zij) bespeuren | (dat zij) bespeurden |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
bespeurend, bespeurende | (hebben) bespeurd |
Deutsch | plötzlich vernehmen; plötzlich hören |
---|---|
Englisch | descry; perceive |
Esperanto | ekaŭdi |