Synonyme: kwakken, slingeren, smijten, lazeren
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) keil | (ik) keilde |
| (jij) keilt | (jij) keilde |
| (hij) keilt | (hij) keilde |
| (wij) keilen | (wij) keilden |
| (jullie) keilen | (jullie) keilden |
| (gij) keilt | (gij) keildet |
| (zij) keilen | (zij) keilden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) keile | (dat ik) keilde |
| (dat jij) keile | (dat jij) keilde |
| (dat hij) keile | (dat hij) keilde |
| (dat wij) keilen | (dat wij) keilden |
| (dat jullie) keilen | (dat jullie) keilden |
| (dat gij) keilet | (dat gij) keildet |
| (dat zij) keilen | (dat zij) keilden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| keil | keilt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| keilend, keilende | (hebben) gekeild |
Als Myrthe haar het huis uit keilde, kon ze altijd nog in de loods slapen, of in het bureau van Tine.
Hij nam zijn gehate zwarte hoed af en keilde hem over de rotsen.
Ik hoorde hoe iemand een fiets tegen de muur keilde.