Synonyme: een complot smeden, samenspannen
Wortart | Verb |
---|
Aussprache | /kɔmplɔˈterə(n)/ |
---|
Trennung | com·plot·te·ren |
---|
Konjugation
Indikativ |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(ik) complotteer | (ik) complotteerde |
(jij) complotteert | (jij) complotteerde |
(hij) complotteert | (hij) complotteerde |
(wij) complotteren | (wij) complotteerden |
(jullie) complotteren | (jullie) complotteerden |
(gij) complotteert | (gij) complotteerdet |
(zij) complotteren | (zij) complotteerden |
Konjunktiv |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(dat ik) complottere | (dat ik) complotteerde |
(dat jij) complottere | (dat jij) complotteerde |
(dat hij) complottere | (dat hij) complotteerde |
(dat wij) complotteren | (dat wij) complotteerden |
(dat jullie) complotteren | (dat jullie) complotteerden |
(dat gij) complotteret | (dat gij) complotteerdet |
(dat zij) complotteren | (dat zij) complotteerden |
Imperativ |
---|
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
---|
complotteer | complotteert |
Partizipien |
---|
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
---|
complotterend, complotterende | (hebben) gecomplotteerd |