| Wortart | possesives Determinativ |
|---|---|
| Aussprache | /zɛi̯n/ |
| Trennung | zijn |
| Männlich | Weiblich | Sächlich | Mehrzahl | |
|---|---|---|---|---|
| Nominativ | zijn | zijn, zijne | zijn | zijn, zijne |
| Genitiv | zijns | zijner | zijns | zijner |
| Dativ | zijn, zijnen | zijn, zijner | zijn, zijnen | zijn, zijnen |
| Akkusativ | zijn, zijnen | zijn, zijne | zijn | zijn, zijne |
| Afrikaans | sy |
|---|---|
| Dänisch | dens; dets |
| Deutsch | ihr; sein |
| Englisch | its |
| Esperanto | ĝia |
| Französisch | sa |
| Hawaiisch | kona |
| Jamaikanisches Kreolisch | im |
| Katalanisch | seu; seva |
| Niederdeutsch | höär |
| Papiamento | su |
| Portugiesisch | seu; sua |
| Russisch | его |
| Saterfriesisch | hier; hiere; hieren; sien; sin |
| Schwedisch | dess |
| Suaheli | ‐ake |
| Thai | ของเขา |
| Westfriesisch | syn |