Synonym: afvaardigen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /deleˈɣeːrə(n)/, /deləˈɣeːrə(n)/ |
Trennung | de·le·ge·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) delegeer | (ik) delegeerde |
(jij) delegeert | (jij) delegeerde |
(hij) delegeert | (hij) delegeerde |
(wij) delegeren | (wij) delegeerden |
(jullie) delegeren | (jullie) delegeerden |
(gij) delegeert | (gij) delegeerdet |
(zij) delegeren | (zij) delegeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) delegere | (dat ik) delegeerde |
(dat jij) delegere | (dat jij) delegeerde |
(dat hij) delegere | (dat hij) delegeerde |
(dat wij) delegeren | (dat wij) delegeerden |
(dat jullie) delegeren | (dat jullie) delegeerden |
(dat gij) delegeret | (dat gij) delegeerdet |
(dat zij) delegeren | (dat zij) delegeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
delegeer | delegeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
delegerend, delegerende | (hebben) gedelegeerd |
Deutsch | abordnen; delegieren; entsenden |
---|---|
Englisch | delegate |
Esperanto | delegi |
Französisch | déléguer |
Katalanisch | delegar |
Portugiesisch | delegar; deputar |
Saterfriesisch | delegierje; ou‐oardenje |
Spanisch | delegar |
Ungarisch | delegál; kiküld |
Westfriesisch | ôffurdigje |