Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /bəˈsnɛi̯də(n)/ |
Trennung | be·snij·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) besnij, besnijd | (ik) besneed |
(jij) besnijdt | (jij) besneed |
(hij) besnijdt | (hij) besneed |
(wij) besnijden | (wij) besneden |
(jullie) besnijden | (jullie) besneden |
(gij) besnijdt | (gij) besneedt |
(zij) besnijden | (zij) besneden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) besnijde | (dat ik) besnede |
(dat jij) besnijde | (dat jij) besnede |
(dat hij) besnijde | (dat hij) besnede |
(dat wij) besnijden | (dat wij) besneden |
(dat jullie) besnijden | (dat jullie) besneden |
(dat gij) besnijdet | (dat gij) besnedet |
(dat zij) besnijden | (dat zij) besneden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
besnij, besnijd | besnijdt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
besnijdend, besnijdende | (hebben) besneden |
Deutsch | beschneiden |
---|---|
Englisch | circumcise |
Esperanto | cirkumcidi |
Färöerisch | umskera |
Portugiesisch | circuncidar |
Saterfriesisch | besniede |
Spanisch | circuncidar |
Tschechisch | obřezat |