Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔntˈɦɑu̯(d)ə(n)/ |
Trennung | ont·hou·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) onthou, onthoud | (ik) onthield |
(jij) onthoudt | (jij) onthield |
(hij) onthoudt | (hij) onthield |
(wij) onthouden | (wij) onthielden |
(jullie) onthouden | (jullie) onthielden |
(gij) onthoudt | (gij) onthieldt |
(zij) onthouden | (zij) onthielden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) onthoude | (dat ik) onthielde |
(dat jij) onthoude | (dat jij) onthielde |
(dat hij) onthoude | (dat hij) onthielde |
(dat wij) onthouden | (dat wij) onthielden |
(dat jullie) onthouden | (dat jullie) onthielden |
(dat gij) onthoudet | (dat gij) onthieldet |
(dat zij) onthouden | (dat zij) onthielden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
onthou, onthoud | onthoudt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
onthoudend, onthoudende | (hebben) onthouden |
Afrikaans | onthou |
---|---|
Deutsch | behalten |
Englisch | remember |
Esperanto | memorteni |