Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɑfetə(n)/ |
Trennung | af·eten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) eet af | (ik) at af |
(jij) eet af | (jij) at af |
(hij) eet af | (hij) at af |
(wij) eten af | (wij) aten af |
(jullie) eten af | (jullie) aten af |
(gij) eet af | (gij) at af |
(zij) eten af | (zij) aten af |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) afete | (dat ik) afate |
(dat jij) afete | (dat jij) afate |
(dat hij) afete | (dat hij) afate |
(dat wij) afeten | (dat wij) afaten |
(dat jullie) afeten | (dat jullie) afaten |
(dat gij) afetet | (dat gij) afatet |
(dat zij) afeten | (dat zij) afaten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
eet af | eet af |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
afetend, afetende | (hebben) afgegeten |
Deutsch | aufessen |
---|---|
Englisch | eat off; finish one’s meal |
Esperanto | finmanĝi |