Utspraak | /ˈkɪnə/ |
---|---|
Ofbreking | kin·ne |
Wurdsoarte | tiidwurd |
Oantoanende foarm | |
---|---|
Notiid | Doetiid |
(ik) kin | (ik) koe |
(do) kinst | (do) koest |
(hy) kin | (hy) koe |
(wy) kinne | (wy) koenen, koene |
(jimme) kinne | (jimme) koenen, koene |
(sy) kinne | (sy) koenen, koene |
Doemulwurd | |
(hawwe) kinnen, kind | |
Ynfinityf II | |
kinnen |
Afrikaansk | mag |
---|---|
Dútsk | können; dürfen |
Esperanto | povi |
Ingelsk | be able |
Nederdútsk | dörven |
Nederlânsk | mogen |