Parti du discours | substantif |
---|---|
Césure | ar·gu·ment·o |
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | argumento | argumentoj |
Accusatif | argumenton | argumentojn |
allemand | Argument; Beweisgrund |
---|---|
anglais | argument; plea |
danois | bevis |
espagnol | argumento; razonamiente |
féringien | próvgrund |
finnois | perustelu |
français | argument |
frison occidental | argumint |
frison saterland | Argument; Bewiesgruund |
hongrois | érv; indok |
italien | argomento |
néerlandais | argument; bewijsgrond |
papiamento | argumento |
portugais | argumentação |
russe | аргумент |