Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | ma·ni·er·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | maniero | manieroj |
Accusatief | manieron | manierojn |
Afrikaans | manier; wyse |
---|---|
Albanees | mënyrë |
Catalaans | manera |
Deens | maner |
Duits | Art; Manier; Weise |
Engels | manner; mode; way; bearing; fashion; style |
Engels (Oudengels) | wise |
Faeröers | háttur |
Fins | tapa |
Frans | manière |
Italiaans | maniera; modo |
Latijn | via |
Luxemburgs | Weis; Aart |
Maleis | cara |
Nederduits | wyse; manere |
Nederlands | manier; wijze |
Papiaments | manera; moda; modo |
Portugees | forma; maneira; modo |
Saterfries | Manier; Oard; Wiese |
Schots | mainer |
Spaans | manera; maneras; modo |
Sranan | fari; maniri |
Tsjechisch | postup; způsob |
Westerlauwers Fries | manear |
Zweeds | maner; sätt |