Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | hom·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | homo | homoj |
Accusatief | homon | homojn |
Afrikaans | mens; mensekind |
---|---|
Albanees | njeri |
Deens | menneske |
Duits | Mensch |
Engels | human being; man; human |
Engels (Oudengels) | mann |
Faeröers | fólk; menniskja |
Fins | ihminen |
Frans | être humain; homme |
Grieks (Oudgrieks) | ἄνθρωπος |
Hawaiaans | kanaka |
IJslands | maður; manneskja |
Jiddisch | מענטש |
Latijn | homo |
Luxemburgs | Mënsch |
Maleis | manusia; orang |
Nederduits | meansk; mensk; minsk |
Nederlands | mens; menselijk wezen |
Noors | menneske |
Papiaments | hende |
Pools | człowiek |
Portugees | homem |
Russisch | человек |
Saterfries | Moanske |
Spaans | hombre; humano |
Sranan | libisma |
Swahili | mwanadamu |
Thais | มนุษย์; คน |
Tsjechisch | člověk |
Turks | insan |
Westerlauwers Fries | minske |
Zweeds | människa |