| Wurdsoarte | haadwurd |
|---|---|
| Ofbreking | de·vi·i |
| Nominatyf | devii |
|---|---|
| Akkusatyf | deviin |
| Dútsk | abschweifen; abweichen |
|---|---|
| Fereuersk | víkja frá |
| Finsk | poiketa |
| Frânsk | dévier |
| Frysk | ôfslaan; ôfwike |
| Hongaarsk | eltér |
| Ingelsk | turn; aberrate; deviate |
| Italjaansk | svoltare |
| Nederdútsk | afwyken |
| Nederlânsk | afwijken |
| Papiamintsk | desviá |
| Portegeesk | desencaminhar‐se; desviar‐se; extraviar‐se |
| Sealterfrysk | oudweele; ouwieke |
| Spaansk | desviarse |
| Tsjechysk | odbočit; odchýlit; odchýlit se |