| Part of speech | verb |
|---|---|
| Hyphenation | in·ter·kon·sent·i |
| Indicative mood | |
|---|---|
| Present tense | interkonsentas |
| Past tense | interkonsentis |
| Future tense | interkonsentos |
| Conditional mood | |
| interkonsentus | |
| Imperative mood | |
| interkonsentu | |
| Active participles | |
|---|---|
| Present tense | interkonsentanta |
| Past tense | interkonsentinta |
| Future tense | interkonsentonta |
| Czech | dohodnout se; ujednat |
|---|---|
| Dutch | afspreken; een schikking treffen; overeenkomen; het op een akkoordje gooien |
| English | agree |
| French | convenir |
| German | sich verständigen; übereinkommen; verabreden; vereinbaren; sich untereinander verständigen; absprechen |
| Italian | accordarsi; convenire; pattuire |
| Polish | uzgodnić |
| Saterland Frisian | fereenboarje; oumoakje; sik ferständigje |
| Spanish | convenir |
| Thai | ตกลง |
| Turkish | anlaşmak |
| West Frisian | ôfprate |