Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | mank·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | mankas |
Präterium | mankis |
Futur | mankos |
Konditional | |
mankus |
Aktive Partizipien | |
---|---|
Präsens | mankanta |
Präterium | mankinta |
Futur | mankonta |
Afrikaans | ontbreek |
---|---|
Deutsch | fehlen; mangeln; ermangeln |
Englisch | be lacking; be missing |
Färöerisch | vanta |
Finnisch | puuttua |
Französisch | manquer |
Griechisch (Altgriechisch) | ἅπειμι |
Katalanisch | faltar; mancar |
Niederdeutsch | untbreaken |
Niederländisch | absent zijn; afwezig zijn; mankeren; ontbreken; schelen; schorten |
Papiamento | falta |
Polnisch | brakować |
Portugiesisch | escassear; falhar; faltar |
Rumänisch | lipsi |
Saterfriesisch | failje |
Schwedisch | saknas |
Scots | miss |
Spanisch | faltar; haber de menos |