Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | kon·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | konas |
Präterium | konis |
Futur | konos |
Konditional | |
konus |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | konanta | konata |
Präterium | koninta | konita |
Futur | kononta | konota |
Afrikaans | ken |
---|---|
Albanisch | di |
Dänisch | kende |
Deutsch | kennen |
Englisch | be acquainted with; know; be informed with |
Englisch (Altenglisch) | gecnawan |
Färöerisch | kenna |
Finnisch | tuntea |
Französisch | connaître |
Isländisch | þekkja |
Italienisch | conoscere |
Jamaikanisches Kreolisch | nuo |
Jiddisch | קענען |
Katalanisch | conèixer |
Malaiisch | kenal |
Niederdeutsch | kennen |
Niederländisch | bekend zijn met; kennen |
Norwegisch | kjenne |
Papiamento | konosé |
Polnisch | znać |
Portugiesisch | conhecer; saber |
Rumänisch | cunoaște; ști |
Russisch | знать |
Saterfriesisch | kanne |
Schwedisch | känna |
Spanisch | conocer |
Sranan | sabi |
Suaheli | ‐jua |
Tschechisch | znát |
Türkisch | tanımak |
Westfriesisch | kenne |