Wortart | Substantiv |
---|---|
Trennung | hom·o |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | homo | homoj |
Akkusativ | homon | homojn |
Afrikaans | mens; mensekind |
---|---|
Albanisch | njeri |
Dänisch | menneske |
Deutsch | Mensch |
Englisch | human being; man; human |
Englisch (Altenglisch) | mann |
Färöerisch | fólk; menniskja |
Finnisch | ihminen |
Französisch | être humain; homme |
Griechisch (Altgriechisch) | ἄνθρωπος |
Hawaiisch | kanaka |
Isländisch | maður; manneskja |
Jiddisch | מענטש |
Latein | homo |
Luxemburgisch | Mënsch |
Malaiisch | manusia; orang |
Niederdeutsch | meansk; mensk; minsk |
Niederländisch | mens; menselijk wezen |
Norwegisch | menneske |
Papiamento | hende |
Polnisch | człowiek |
Portugiesisch | homem |
Russisch | человек |
Saterfriesisch | Moanske |
Schwedisch | människa |
Spanisch | hombre; humano |
Sranan | libisma |
Suaheli | mwanadamu |
Thai | มนุษย์; คน |
Tschechisch | člověk |
Türkisch | insan |
Westfriesisch | minske |