Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | po·lic·o |
Nominatief | polico |
---|---|
Akkusatief | policon |
Afrikaans | polisie |
---|---|
Duits | Polizei |
Engels | police |
Faroëes | løgregla; politi |
Fins | poliisi |
Frans | police |
Grieks | αστυνομία |
Hongaars | rendőrség |
Italiaans | polizia |
Jamaikaanse Patois | poliis |
Katalaans | policia |
Maleis | polis; polisi |
Nederlands | politie |
Noors | politi |
Papiaments | polis |
Portugees | polícia |
Saterfries | Polizei |
Spaans | policía |
Sweeds | polis |
Thai | ตำรวจ |
Tsjeggies | policejní; policie |
Turks | emniyet; polis; zabıta |
Wallies | heddlu |
Wes‐Fries | polysje; plysje |
Yslands | löggæsla; löggæslulið |