Aussprache | /mœnç/ |
---|---|
Wortart | Substantiv |
Geschlecht | männlich |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | Mönch | Mönche |
Genitiv | Mönche | Mönche |
Dativ | Mönch, Mönche | Mönchen |
Akkusativ | Mönch | Mönche |
Afrikaans | monnik |
---|---|
Dänisch | munk |
Englisch | monk |
Englisch (Altenglisch) | munuc; mynstermann |
Esperanto | monaĥo; monako |
Färöerisch | munkur |
Französisch | moine |
Katalanisch | monjo |
Latein | cenobita; monachus; nonnus |
Niederländisch | kloosterbroeder; kloosterling; monnik; religieus |
Norwegisch | munk |
Portugiesisch | frei; monge |
Saterfriesisch | Mönk |
Schwedisch | munk |
Spanisch | fraile; monje |
Thai | พระ |
Tschechisch | mnich |
Türkisch | keşiş |
Westfriesisch | muonts |