Aussprache | /ˈkɛnən/ |
---|---|
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) kenne | (ich) kannte |
(du) kennst | (du) kanntest |
(er) kennt | (er) kannte |
(wir) kennen | (wir) kannten |
(ihr) kennt | (ihr) kanntet |
(sie) kennen | (sie) kannten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) kenne | (ich) kennte |
(du) kennest | (du) kenntest |
(er) kenne | (er) kennte |
(wir) kennen | (wir) kennten |
(ihr) kennet | (ihr) kenntet |
(sie) kennen | (sie) kennten |
Imperativ | |
(du) kenne | |
(ihr) kennt | |
kennen Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
kennend | (haben) gekannt |
Afrikaans | ken |
---|---|
Albanisch | di |
Dänisch | kende |
Englisch | know |
Englisch (Altenglisch) | gecnawan |
Esperanto | koni |
Färöerisch | kenna |
Finnisch | tuntea |
Französisch | connaître |
Isländisch | þekkja |
Italienisch | conoscere |
Jamaikanisches Kreolisch | nuo |
Jiddisch | קענען |
Katalanisch | conèixer |
Malaiisch | kenal |
Niederdeutsch | kennen |
Niederländisch | bekend zijn met; kennen |
Norwegisch | kjenne |
Papiamento | konosé |
Polnisch | znać |
Portugiesisch | conhecer; saber |
Rumänisch | cunoaște; ști |
Russisch | знать |
Saterfriesisch | kanne |
Schwedisch | känna |
Spanisch | conocer |
Sranan | sabi |
Suaheli | ‐jua |
Tschechisch | znát |
Türkisch | tanımak |
Westfriesisch | kenne |