Aussprache | /ˈçiːna/ |
---|---|
Trennung | Chi·na |
Wortart | Eigenname |
Geschlecht | sächlich |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | China | |
Genitiv | Chinas | |
Dativ | China | |
Akkusativ | China |
Afrikaans | Sjina |
---|---|
Albanisch | Kinë |
Dänisch | Kina |
Englisch | China |
Englisch (Altenglisch) | Cina |
Esperanto | Ĉinujo; Ĉinio; Ĥinio; Ĥinujo |
Färöerisch | Kina |
Finnisch | Kiina |
Französisch | Chine |
Griechisch | Κίνα |
Hawaiisch | Kina |
Isländisch | Kína |
Italienisch | Cina |
Jamaikanisches Kreolisch | Chaina |
Jiddisch | כינע |
Katalanisch | Xina |
Latein | Sinae |
Luxemburgisch | China |
Malaiisch | Cina |
Niederdeutsch | China |
Niederländisch | China |
Norwegisch | Kina |
Papiamento | China |
Polnisch | Chiny |
Portugiesisch | China |
Russisch | Китай |
Saterfriesisch | China |
Schwedisch | Kina |
Scots | Cheenae |
Spanisch | China |
Suaheli | Uchina |
Tagalog | Tsina |
Thai | ประเทศจีน |
Tschechisch | Čina |
Türkisch | Çin |
Ungarisch | Kína |
Walisisch | Tsieina |
Westfriesisch | Sina; Sjina |