| Uitspraak | /ˈkøːnɪç/ |
|---|---|
| Afbreking | Kö·nig |
| Woordsoort | selfstandige naamwoord |
| Geslag | manlik |
| Enkelvoud | Meervoud | |
|---|---|---|
| Nominatief | König | Könige |
| Genitief | Königs | Könige |
| Datief | König | Königen |
| Akkusatief | König | Könige |
| Afrikaans | koning |
|---|---|
| Albanies | mbret |
| Deens | konge |
| Engels | king |
| Engels (Ou Engels) | frea; cyning; dryhten; ealdor |
| Esperanto | reĝo |
| Fins | kuningas |
| Frans | roi |
| Hongaars | király |
| Italiaans | re |
| Jamaikaanse Patois | king |
| Jiddisj | קעניג; מלך |
| Katalaans | rei |
| Latyn | rex |
| Maleis | raja |
| Nederduits | köäning; koaning |
| Nederlands | koning |
| Noors | konge |
| Portugees | rei |
| Skots | keeng |
| Skots-Gaelies | rìgh |
| Spaans | rey |
| Swahili | mfalme |
| Sweeds | kung; konung |
| Turks | kral |
| Wallies | brenin |
| Wes‐Fries | kening |
| Yslands | konungur |